Het is één van de angsten die ik het meeste hoor van de single vrouwen die ik help om voluit achter een keuze over hun kinderwens te gaan staan: “Gaat mijn kind dan geen vader missen?” En dus: “Mag ik mijn kind dit wel ‘aandoen’?”
Susan Golombok is een Britse professor die werkt rond ‘Family Research’. Ze deed heel wat onderzoek naar moderne gezinsvormen, waaronder het single moederschap. Uit één van haar studies blijkt dat van een groep jongvolwassenen die opgroeiden met alleen een moeder, de meerderheid aangeeft geen vader gemist te hebben. Ze vertellen dat ze een gelukkig leven hebben, alle liefde en steun krijgen die ze nodig hebben, hun moeder verschillende ouders tegelijk is, enz. Wel hebben zij herinneringen die aangeven dat er bij momenten wel een zeker gemis aan een vader was: vaderdag op school, bepaalde vader en zoon dingen niet gedaan hebben, bepaalde dingen niet geleerd hebben omdat er geen vader in huis was,…
Ondanks het bestaan van allerlei nieuwe gezinsvormen leeft in onze maatschappij nog altijd vaak de veronderstelling dat het klassieke gezin met een moeder en een vader de beste garantie is voor gelukkige kinderen. Vanuit die veronderstelling bestaat dan onder meer de vrees dat een gezin met maar één ouder ten koste zou kunnen gaan van het geluksgevoel en psychologisch welzijn van de kinderen.
Maar uit onderzoek blijkt dat dat een veel te simplistische redenering is. Het psychologisch welzijn van een kind hangt immers af van de ingewikkelde combinatie van heel wat aspecten, zoals het psychologisch welzijn van de ouders, de kwaliteit van de ouder- kind-relatie, de sociale omstandigheden (bv. armoede) en de individuele kenmerken (bv. gedragskenmerken) van het kind.
Het psychologisch welzijn van een kind hangt dus zeker niet 1-1 af van de vorm van het gezin, bijvoorbeeld het feit dat het één- ouder- gezin is. Het is veel genuanceerder dan dat.
Het ruime onderzoek van onder meer Susan Golombok toont ook aan dat we geen appelen met citroenen mogen vergelijken. Zo mogen we de situatie van het gezin van de single mama die van meet af alleen voor het moederschap ging, bijvoorbeeld niet gaan vergelijken met het gezin waarin de moeder alleen kwam te staan na een echtscheiding/ relatiebreuk. In het ene geval heeft het kind nooit een situatie met een vader gekend. In het andere geval heeft de vader op een bepaald moment het gezin verlaten, met ook meer risico op conflicten en emotionele en eventueel financiële stress bij de ouders. In het tweede geval is er meer kans dat het kind zijn vader mist, dan in het eerste geval.
Tot zover de de wetenschappelijke achtergrond. Terug naar jou. In welke mate speelt bij jou die gedachte, die angst: “Gaat mij kind dan geen vader missen?” Wat voél je bij die vraag? Hoeveel lading zit erop bij jou? Want- ongeacht wat elk wetenschappelijk onderzoek zegt- is dat natuurlijk cruciaal als je een keuze wil maken over je kinderwens: JOUW buikgevoel, JOUW twijfels, JOUW verlangens.
Als je voelt dat deze twijfel sterk bij jou speelt, vraag je dan eens af waar je precies bang van bent? Probeer het eens zo concreet mogelijk te omschrijven. Geef eens een paar voorbeelden eventueel.
Vraag jezelf ook af hoe erg JIJ die vader van je kind mist? Hoe ervaar jij je huidige gemis aan een partner?
Vanuit het systemisch denken is het zo dat hoe meer jij worstelt met die lege plek van een partner/ vader, hoe meer je kind die lege plek zal proberen in te vullen uit loyaliteit en liefde voor jou en jullie gezinnetje. Hoe meer jij een partner mist, hoe meer je kind een vader zal missen. Daar komt het systemisch op neer. Dus als dat speelt, ga dan zeker dat verdriet, dat rouwproces niet uit de weg. Lees hierover zeker ook eens mijn blogartikel ‘Wat jij nu moet doen voor je toekomstige kind’.
Nog een interessante vraag is hoe de plek van je eigen vader in jouw gezin van herkomst aanvoelde voor jou?
Of ruimer: op welke manier heeft jouw familiesysteem van herkomst impact op hoe jij je nu voelt over het ontbreken van een vader voor je toekomstige kind denk je? Welke patroon uit dat familiesysteem wil je net wel of net niet volgen? Aan wie uit jouw familiesysteem wil je niet ‘ontrouw’ zijn door de keuzes die je maakt?
En dan is er nog het vraagstuk, HOE je- mocht je uiteindelijk effectief de sprong naar het solo moederschap effectief wagen- je kinderwens wil vervullen? Via een anonieme donor? Een open profiel donor? Een bekende donor? Een co- ouder? Adoptie? Misschien wel pleegzorg?
In hoeverre speelt bij elke van die opties iemand een (vader-?)rol in je toekomstige gezin?
Hoe graag wil je dat? En hoe zal het zijn voor je kind?
Moraal van mijn verhaal. Er is wellicht geen eenduidig antwoord op de vraag in de titel. Er zijn in wetenschappelijk onderzoek geen redenen af te leiden om te denken dat je kind sowieso een vader zal missen, in tegendeel eigenlijk. Maar het zal anderzijds altijd een beetje koffiedik kijken blijven. Er zijn zoveel factoren die een rol spelen. Het is vooral interessant om te gaan kijken op welke stukken jij zelf invloed hebt in deze. Daarin kunnen bovenstaande vraagjes je al een eerste klein stukje op weg zetten.
Dit soort twijfels zijn heel normaal en terecht. Maar het is ook cruciaal om ernaar te kijken en ze aan te pakken. Anders blijven die twijfels ruis op de lijn van je verlangen.
Als jij in een hoge energie van vertrouwen en ongeremd enthousiasme over je kinderwens komt, zonder weerstand, dan heb je het punt bereikt waarop je zwangerschapskansen maximaal zijn! Dat is mijn diepe overtuiging vanuit mijn eigen kinderwensverhaal en jarenlange ervaring als fertiliteitscoach.
Geloof jij dat ook en wil je op deze manier je zwangerschapskansen boosten? Dan is mijn coachingtraject op jouw lijf geschreven.
Interesse? Elke week maak ik ruimte voor 2 van gratis online matchgesprekken.
Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.
Beste Viki, ik kwam jou artikel oer toeval tegen via een link op Instagram . Ik ben al een bewuste alleenstaande moeder van een jongetje van 6. Ik schrijf je eigelijk omdat ik vind dat er bar weinig info en support is over dit onderwerp/keuze.
Ik beheer ook een pagina op FB waar er redelijk wat alleenstaande moeders op staan (ook gescheiden), allemaal met een eigen verhaal. De FB pagina heer BCT Single parents (vooral in Brussel). Ik dacht ooi erover een soort platvorm te creëren waar vrouwen hun vragen kunnen stellen….misschien iets waar een markt voor is!