Archieven: De meest gestelde vragen

Na de embryo transfer beginnen de stressvolle  wachtweken. En dan?  Moet je rusten vlak na de embryotransfer en in de dagen die volgen? Mag  je sporten tijden de wachtweken?  Allemaal vragen die  je jezelf stelt,  want natuurlijk wil je tijdens de wachtweken je kansen op een innesteling en zwangerschap graag maximaliseren.

Heb je vragen over wat je wel of niet mag doen tijdens de wachtweken, stel die vragen dan ook gerust aan je artsen of aan het fertiliteitscentrum, bijvoorbeeld bij de terugplaatsing of inseminatie. Blijven zitten met vragen, werkt stress in de hand.

Vlak na een embryo transfer blijven rusten  geeft géén grotere kans op een zwangerschap. Heel wat studies zijn daarover unaniem.  In sommige fertiliteitscentra moet (mag)  je maar een paar minuten rusten na de embryotransfer vooraleer je mag (moet) vertrekken. Bij andere centra mag je een paar uur blijven rusten. Want dat geeft veel vrouwen een meer gerust gevoel. Toch hebben de fertiliteitscentra waar je maar een paar minuten na de embryotransfer moet (mag)  rusten, geen lagere slaagpercentages. Vraag je fertiliteitscentrum eventueel op voorhand wat hun aanpak op dit punt is. Meer informatie kan meer rust geven.

Ook verder in de wachtweken is rusten niet nodig.  Alleen als je na de punctie pijn blijft hebben, bijvoorbeeld door overstimulatie, kan rust  nodig zijn. Opvolging en advies door je artsen is dan zeker nodig.

Je hoeft ook sporten in de wachtweken niet te laten. Bedenk dat het embryo veilig tussen de slijmvliezen van de baarmoeder zit geplakt. Het gaat er niet zomaar uitvallen. Vergelijk het met een dubbel geplooide boterham met een dikke laag  choco en daarin een korreltje hagelslag. Je baarmoeder is de dubbel geplooide boterham,  je baarmoederslijmvlies is de laag choco, het korreltje hagelslag het embryo. Het korreltje zit stevig tussen de boterham en de laag choco geplakt.  Het korreltje zal er niet uitvallen, ook niet bij wat geschok.

Sporten is altijd gezond, ook  tijdens de wachtweken. Het verbetert onder meer de bloeddoorstroming van alle organen, waardoor ze meer voedingsstoffen krijgen. Ook van de baarmoeder.

Een fertiliteitsarts vertelde me ooit heel gevat dat men tijdens de wachtweken vrijwel allés mag doen qua lichaamsbeweging … béhalve 3 dingen: benji springen, diepzeeduiken en de Himalaya beklimmen. Leer daaruit dat het vooral een kwestie is van je gezond verstand gebruiken. Wat zegt jouw gevoel? Waar voel je je goed bij? Als je je er niet 100% goed bij voelt om tijdens de wachtweken pakweg te gaan joggen, waarom zou je het dan toch doen? Waardoor kan jij je gedachten verzetten? Wat vind jij leuk? Wat bezorgt jouw afleiding? Hoeveel afleiding en ontspanning bezorgen twee weken platte rust jou?  …

Als je nooit sporten hebt beoefend, zijn de wachtweken nu ook niet meteen het goede moment om er mee te beginnen.  Wat ben jij gewoon om te doen? Wat past bij jou? Wat vind je ontspannend?  Een middagje shoppen is ook  goed voor de doorbloeding van de baarmoeder en het afleiden van de gedachten, zo moet je maar denken….

Twijfel je na een embryo transfer, tijdens de wachtweken toch plots over het beoefenen van een bepaalde sport, neem dan even contact op met je arts of fertiliteitscentrum. Dan kan je met een geruster hart genieten van  je sport-uitje.

En tenslotte, wanneer je behandelingscyclus in het worst case scenario niet positief uitdraait, bedenk dan dat dat niét te wijten is aan te weinig rusten of te veel sporten tijdens de wachtweken.  Schuldgevoelens zijn totaal onterecht.  We zouden maar wat graag controle hebben over het resultaat van de behandeling door meer te rusten of minder (of juist meer )te sporten na de embryotransfer. Maar de frustrerende waarheid is dat we die controle niet hebben. De boodschap is vooral om de wachtweken te overleven, op een voor jou zo draaglijk mogelijk manier. In rust. Of in beweging. Of liefst van al een gezonde combinatie van beiden.

In mijn coachingprogramma begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok bij het maximaliseren van hun zwangerschapskansen.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek.

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

Wie zwanger wil worden, probeert vaak  gedreven symptomen te ontdekken die wijzen op de innesteling (implantatie) van een embryo. Maar kunnen we überhaupt wel voelen of en wanneer een innesteling gebeurt? Gaat een innesteling wel gepaard met duidelijke symptomen? Voel je dan echt pijn? Wat als je geen mijn pijn voelt?

Ik geef je graag wat informatie over dit onderwerp. Bespreek je vragen ook met je arts.

• Wannéér zou je de symptomen van een innesteling kunnen detecteren?

Laat ons om te beginnen even bekijken wanneer de innesteling van een embryo plaatsvindt.

Wanneer een embryo 5 dagen oud is- het wordt dan “blastocyst” genoemd- begint het uit zijn “schil” (de “zona pellucida”) te breken. Men noemt dit proces “hatching”. Als het goed is, begint het embryo zich op dat moment ook in te nestelen. De trophoblast, de cluster buitenste cellen van de blastocyst, begint zich dan aan het endometrium of baarmoederslijmvlies vast te hechten en  in te dringen. Dit is meteen het begin van de vorming van de placenta, die zwangerschapshormoon zal beginnen produceren. Dit zwangerschapshormoon zorgt ervoor dat er in je lichaam meer van het hormoon progesterone geproduceerd wordt. Het begin van een innesteling veroorzaakt met andere woorden meteen  belangrijke hormonale reacties.

De innesteling kan dus in principe starten ongeveer  7 a 8 dagen na de eisprong.  Bij een IUI- behandeling kan de innesteling beginnen  8 a 9 dagen na de inseminatie. Bij een IVF- behandeling start de innesteling als het embryo ongeveer  5 a 6 dagen oud is.  Hier kan nog wel wat speling op zitten, maar bedenk dat je vroeger  alleszins  geen symptomen van een innesteling kan detecteren. Die moeite kan je jezelf dus besparen tijdens ongeveer de eerste week na je eisprong/inseminatie. Heb je tijdens een IVF- behandeling een dag 5 embryo teruggeplaatst gekregen, dan kan de innesteling wel snel volgen.

Gedurende de volgende dagen  zal het embryo zich dieper in het endometrium boren tot dat het veilig vastzit. Ongeveer 5  tot 6 dagen later, tegen het einde van de wachtweken, is de innesteling van het embryo in het endometrium rond. De vorming van de placenta gaat nog wel een tijdje verder.

• Wat zijn de mogelijke symptomen van een innesteling?

Laat mij beginnen met een misschien ontnuchterende mededeling. De innesteling gebeurt op een dermate klein, cellulair niveau, dat je het eigenlijk niet kan voelen gebeuren. We voelen het embryo niet in de baarmoeder inboren. Hoe graag we dat ook zouden willen. Het is pas later in een eventuele zwangerschap dat we fysieke processen, zoals de baarmoeder en het bekken die uitzetten, echt kunnen voelen.

Is innestelingspijn dan een fabeltje? Ja en nee. De pijn die sommige vrouwen beweren te hebben bij een innesteling zijn meestal lichte, menstruatie- achtige pijntjes (krampjes) die te maken hebben met wat zich ook hormonaal in het lichaam afspeelt op dat moment (zie hoger).

Bedenk dat de ondersteunende hormonale medicatie die je in het geval van vruchtbaarheidsbehandelingen neemt, sowieso zorgt voor verhoogde hormonale waarden en dezelfde lichte pijntjes in de onderbuik of rug kan geven. Als je hormonale medicatie neemt, valt het nauwelijks uit te maken of een innesteling dan wel de medicatie oorzaak zijn van die pijntjes.

Als je lichte buik- of rugpijn voelt in de dagen voor je normaal je menstruatie zou krijgen, kan dat dus één van de symptomen kan zijn van een innesteling, je menstruatie die in aantocht is of misschien wel de medicatie die je neemt. Je kan die pijn dus niet met zekerheid beschouwen als een symptoom van wat dan ook.

Anderzijds hoeft het uitblijven van pijntjes niet te betekenen, dat er geen innesteling is gebeurd. Je hoéft helemaal niks te voelen van dit hele proces.

Het indringen van het embryo in de laag baarmoederslijmvlies kan tenslotte een lichte innestelingsbloeding  veroorzaken, maar het hoéft opnieuw niet te gebeuren. Ook hier is het zo dat het één van de symptomen van een innesteling kan zijn, maar even goed van een hormonale schommeling of je menstruatie die in aantocht is.  Ook dit kan je niet met zekerheid beschouwen als een symptoom van wat dan ook.

Zoeken naar symptomen van een innesteling is dus koffiedik kijken. Behoorlijk frustrerend maar de nuchtere waarheid. Zelfs uren googlen naar ervaringsverhalen over symptomen  bij innesteling gaat je geen stap dichter bij de waarheid brengen. Alleen een zwangerschapstest wanneer de tijd daar rijp voor is, zal aangeven of die felbegeerde innesteling  inderdaad gebeurde.

Vraag eventueel meer uitleg aan je arts.

In mijn coachingprogramma begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologisch klok bij het maximaliseren van hun zwangerschapskansen.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek.

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

Nee, draagmoederschap is niet verboden in België. Draagmoederschap is in België niet gerégeld, waardoor het ook niet verboden is.  Er bestaat over draagmoederschap een juridisch vacuüm: er bestaat geen wet die draagmoederschap expliciet regelt.  Ook de Belgische wet op de medisch begeleide voortplanting van 2007 bevat geen uitdrukkelijke regeling voor draagmoederschap.  Deze juridische leegte zorgt voor veel rechtsonzekerheid.

Het feit dat draagmoederschap op zich niet expliciet verboden is, betekent niet dat de omstandigheden waarin het proces verloopt geen aanleiding kunnen geven tot een strafrechtelijke veroordeling.  Bij commercieel draagmoederschap, waarbij de draagmoeder is betaald, heeft de correctionele rechtbank bijvoorbeeld al geoordeeld dat er sprake was van de “onmenselijke behandeling van het kind”.  In het strafwetboek  wordt commercieel draagmoederschap tot nu toe nog niet létterlijk verboden.

De Belgische wetgever is zich bewust van de noodzaak aan een wet over draagmoederschap. Maar, het is nog niet duidelijk wat er concreet in die wet zal staan. Er zijn al een hele reeks van wetsvoorstellen de revue gepasseerd. Daarbij is het  nooit de bedoeling geweest om draagmoederschap als voortplantingstechniek as such verboden te maken, wel om het  te reguleren. Wel zijn er nogal wat wetsvoorstellen geweest die de commerciële variant van draagmoederschap strafbaar willen maken, door het uitdrukkelijk te verbieden in het strafwetboek.

Bij gebrek aan een wettelijke regeling, bepalen de fertiliteitscentra die in België draagmoederschap begeleiden (slechts een bepaald aantal fertiliteitscentra doen dat trouwens),  zelf de voorwaarden die vervuld moeten zijn (leeftijd, samenstelling van het wenskoppel (hetero/holebi), nationaliteit,  medische indicatie, hoogtechnologisch/laagtechnologisch draagmoederschap….). Commercieel draagmoederschap wordt in de Belgische medische praktijk altijd verboden.  Er gebeurt een strenge screening van de wensouders en de draagouders, waarbij men onder meer probeert vast te stellen of het over altruïstisch, dan wel commercieel draagmoederschap  gaat.

In mijn coachingtraject begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biololgische klok opdat ze hun zwangerschapskansen kunnen maximaliseren.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

Het verschil tussen commercieel en altruïstisch draagmoederschap zit hem  in de vergoeding die de draagmoeder krijgt:

• Altruïstisch  draagmoederschap is “onbaatzuchtig” draagmoederschap. Het is draagmoederschap dat louter gebeurt vanuit een “solidariteitsoverweging”. Dit belet niet dat er een redelijke vergoeding kan tegenover staan. Maar  het gaat dan enkel over compensatie van de geleden kosten. Het is geen betaling voor de “reproductieve prestaties”.
• Bij commercieel draagmoederschap is er ook extra betaling bovenop de compensatievergoedingen. Hetzij rechtstreeks aan de draagmoeder, hetzij  via een marktgericht, bemiddelend bedrijf dat wensouders in contact brengt met draagmoeders.

Het verschil tussen altruïstisch en commercieel draagmoederschap valt natuurlijk niet altijd zo zwart-wit te trekken. Wat bijvoorbeeld met giften (al dan niet geldelijk) die de draagmoeder ontvangt van de wensouders, bovenop de compensatievergoeding? Die zijn onderdeel van de grijze zone tussen altruïstisch en commercieel draagmoederschap.

Het belangrijke advies van het Belgische Raadgevend Comité voor bio-ethiek  betreffende “zwangerchap-voor-een-ander”  verwijst  naar het “Brazier-rapport” dat in de UK heeft proberen te bepalen wat een billijke vergoeding voor een draagmoeder kan omvatten. Het zou met name gaan over een vergoeding voor:  “moederschapskledij, gezond voedsel, thuishulp, betaling van doktersrekeningen voor IVF en de daarmee verbonden ovulatie-en zwangerschapstests, medische kosten tijdens de zwangerschap en bij de bevalling, bewezen verplaatsingsonkosten naar de kliniek/het hospitaal, eventuele hospitalisatiekosten, eventuele kosten voor kinderopvang tijdens het bezoek aan de kliniek, honoraria voor het consulteren van raadgevende instanties (advocaten, psychologen, bemiddelingsinstanties), levensverzekerings- en ongevallenverzekeringspremies, geneesmiddelen en vitamines. Als de draagmoeder een werknemer is: compensaties voor de feitelijke inkomstenderving proportioneel gemeten naar totaal netto loon.”

In mijn coachingtraject begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok zodat ze hun zwangerschapskansen kunnen maximaliseren.

Elke week heb ik ruimte om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

Het verschil tussen laagtechnologisch draagmoederschap en hoogtechnologisch draagmoederschap zit hem in van wie de eicel afkomstig is.

• Bij laagtechnologisch draagmoederschap is de eicel afkomstig van de draagmoeder. De draagmoeder heeft bij laagtechnologisch draagmoederschap dus zowel een biologische/gestationele als een genetische link met het kind. Meestal is de wensvader dan de genetische vader, maar er kan ook een spermadonor betrokken zijn. In elk geval zijn de tussenkomst van een arts en medisch begeleide voortplantingstechnieken  niet per se noodzakelijk (bv. via zelfinseminatie).  Vandaar:  “laagtechnologisch”  draagmoederschap. Er zijn weinig  “technieken” voor nodig.
• Bij hoogtechnologisch draagmoederschap is de eicel niét afkomstig van de draagmoeder. De draagmoeder  heeft dus een biologische/ gestationele maar geen genetische link met het kind. De wensouders zijn bij hoogtechnologisch draagmoederschap vaak de genetische ouders van het kind, maar er kan/kunnen ook donor(en) betrokken zijn (eiceldonor/ spermadonor). In elk geval is er altijd een embryotransfer en dus zijn de tussenkomst van een arts en medisch begeleide voortplantingstechnieken (IVF of ICSI)  nodig. Vandaar: “ hoogtechnologisch ” draagmoederschap. Er zijn meer  “technieken” voor nodig.

In mijn coachingtraject begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok bij het maximaliseren van hun zwangerschapskansen.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

Ja, wie moeder wordt via IVF met eiceldonatie  is onbetwistbaar de juridische moeder van haar kind.

Het Belgische Burgerlijk wetboek zegt duidelijk  dat de vrouw die bevalt van het kind, de juridische moeder is.  Of ze een genetische band heeft met het kind of niet,  of er eiceldonatie aan te pas is gekomen of niet, is daarbij niet van belang. Dit  “Mater semper certa est” – principe  (oftewel  “de moeder is altijd bekend”) is in België absoluut.

Dit absoluut wettelijk principe vormt  in België  trouwens juist de basis van juridische problemen over de afstammingslijn bij draagmoederschap.

Overweeg jij IVF met eiceldonatie? Het is niet zomaar een keuze om lichtjes overheen te stappen. In mijn coachingtraject begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok opdat ze hun zwangerschapskansen kunnen maximaliseren.

Elke week houd ik ruimte vrij in mijn agenda voor 2 gratis matchgesprekken!

Daarin praten we over waar jij mee worstelt op vlak van jouw kinderwens, waar je naar verlangt en hoe ik jou daar zou kunnen bij ondersteunen.

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

De wetgever in België trekt nog steeds -ondanks vele ethische discussies- de kaart van anonieme spermadonoren. Het blijft ook in de praktijk de norm in de Belgische fertiliteitscentra.

Toch laat de Belgische wet op de medische begeleide voortplanting ook de mogelijkheid open om te kiezen voor een bekende spermadonor, mits voorafgaand akkoord tussen wensouder(s) en donor. Bepaalde Belgische fertiliteitscentra (niet allemaal) laten deze optie inderdaad open.

Wat betekent het nu juridisch als men kiest voor een bekende spermadonor? Kan deze bekende spermadonor dan bijvoorbeeld ooit het vaderschap opeisen?

De Belgische wet op de medisch begeleide voortplanting zegt dat vanaf de inseminatie met zaadcellen van een  spermadonor de afstammingsregels zoals bepaald in het Burgerlijk Wetboek in het voordeel spelen van de wensouder(s) die de zaadcellen ontvangen heeft (hebben).

Wat betekent dit? Wel, het burgerlijk wetboek regelt normaal het afstammingsrecht.  De afstammingsregels van het burgerlijk wetboek beschouwen de genetische vader als de wettelijke vader. De wet op de medisch begeleide voortplanting heeft die regels opzij geschoven ten voordele van de wensouder(s), die met deze vruchtbaarheidsbehandeling instemde (n) in een overeenkomst met het fertiliteitscentrum.  Een bekende spermadonor kan hierdoor het vaderschap niet opeisen. Omgekeerd kunnen de kinderen die voortkomen uit een vruchtbaarheidsbehandeling met een bekende spermadonor in dat  geval ook bijvoorbeeld geen erfenis eisen.

Opgelet! Een ander verhaal  is het in België wanneer je kiest voor de samenwerking met een bekende spermadonor, zonder overeenkomst  met een fertiliteitskliniek!

In mijn coachingtraject begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok opdat ze hun zwangerschapkansen kunnen maximaliseren.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.

De gemiddelde leeftijd van een vrouw die een  IVF- behandeling met eiceldonatie  ondergaat is feitelijk 39 jaar in België.  Het is vrij logisch dat de feitelijke gemiddelde leeftijd voor dit soort behandeling al wat hoger ligt.  Maar waar ligt in België de leeftijdsgrens voor een behandeling met eiceldonatie?

In België heeft de wet over de medisch begeleide voortplanting van 2007 de wettelijke leeftijdsgrenzen  voor IVF ingevoerd die ook relevant zijn voor een behandeling met eiceldonatie.

Je kan een embryo laten terugplaatsen tot de dag voor je 48ste verjaardag.

Opgelet!

• Fertiliteitscentra kunnen altijd een eigen beleid voeren over leeftijdsgrenzen. De leeftijdsgrenzen die ze hanteren zullen vaak strenger zijn.
• De wettelijke leeftijdsgrens voor een behandeling met eiceldonatie verschilt van land tot land. Er is op dat punt een grote variatie, zelfs binnen Europa. Er zijn Europese landen waar een hogere wettelijke leeftijdsgrens geldt voor de terugplaatsing van een embryo en er zijn zelfs landen waar er geen wettelijke leeftijdsgrens geldt.  Dit is één van de redenen waarom vrouwen/koppels soms het buitenland opzoeken voor een behandeling met eiceldonatie.

Dus:

• Informeer je goed over het specifieke beleid over leeftijdsgrenzen dat een fertiliteitscentrum voert!!
• Ga je naar het buitenland voor een behandeling, informeer je dan goed over (onder meer) de wettelijke leeftijdsgrens die daar (al dan niet) geldt.

Vraag je fertiliteitscentrum/-arts zeker om genoeg info!

In mijn coachingtraject help ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok hun zwangerschapskansen te maximaliseren.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.;

Stel dat er na een vruchtbaarheidsbehandeling een aantal embryo’s overblijven  (de Belgische wet op de medisch begeleide voortplanting gebruikt de -nogal respectloze- term “ overtallige” embryo’s).  Je eigen kinderwens is vervuld. En stel dat je kiest voor de optie donatie.  Mag je dan kiezen aan wie je deze “overtallige”/ overgebleven embryo’s doneert -een gekend koppel of een koppel dat je zelf uitkiest- of moet deze embryodonatie volledig anoniem blijven?

De Belgische wet op de medisch begeleide voortplanting is op dit punt resoluut: de donatie van overtallige embryo’s gebeurt anoniem. Niet–anonieme donatie van overtallige embryo’s is nooit toegelaten.  Als embryodonor mag je dus niét zelf kiezen aan wie je de overgebleven embryo’s schenkt. En omgekeerd mag de ontvanger van gedoneerde embryo’s niét zelf kiezen van wie de gedoneerde embryo’s afkomstig zijn.

Dit is best opmerkelijk omdat de wetgeving die mogelijkheid van niet–anonieme donatie wél openlaat voor het doneren van eicellen of zaadcellen, mits voorafgaand akkoord tussen donor en wensouder(s).  Denk aan het cliché voorbeeld van de vrouw die ervoor kiest om eicellen te doneren aan haar zus. Diezelfde vrouw mag er dus niet voor kiezen om eventuele overgebleven embryo’s uit een eigen IVF-behandeling te doneren aan haar zus. Waarom dat verschil?…

De wetgever heeft blijkbaar geoordeeld dat overgebleven embryo’s meer vatbaar zijn voor commercialisering en heeft dat kost wat kost willen vermijden. De wetgever was bezorgd over het feit dat deze embryo’s het voorwerp zouden gaan uitmaken van afspraken, onder meer financieel. En heeft daarom énkel anonieme donatie van die embryo’s toegelaten. Achter de vermelding in de wet dat de donatie van overtallige embryo’s anoniem gebeurt, zegt de wet dan ook nog eens letterlijk dat “de handel in menselijk embryo’s verboden is”.

Vraag bijkomende info over dit onderwerp in je fertiliteitscentrum.

In mijn coachingtraject begeleid ik ambitieuze vrouwelijke professionals met een diepe kinderwens en een tikkende biologische klok opdat ze hun zwangerschapskansen kunnen maximaliseren.

Elke week houd ik graag ruimte vrij in mijn agenda om 2 oprecht geïnteresseerde dames te spreken in een gratis matchgesprek: waar struggle jij mee?, wat is jouw grote verlangen?, hoe zou ik jou daar bij kunnen helpen?

Spreek ik jou binnenkort?

Ja, ik wil graag een gratis matchgesprek.